De technische verkenning schetst drie varianten, van 400, 800 en 1000 hectare, om de eerder aangelegde Maasvlakte aan de zuidwestkant te vergroten. Mogelijke knelpunten zijn de hiervoor verplichte natuurcompensatie, de benodigde stikstofvergunningen en de beschikbaarheid van zand.

Vrijwel alle betrokken partijen zijn het erover eens dat onderzoek moet worden gedaan naar "nut en noodzaak" van mogelijke uitbreiding van de haven. Een formeel besluit hierover valt eind dit jaar.

Transitie

Twaalf jaar na de uitbreiding van de Maasvlakte met 2000 hectare is er weinig 'vrije' ruimte meer. De haven staat bovendien voor een transitie rond energie, grondstoffen en materialen. Voor die verduurzaming, en om een geleidelijke overgang van fossiele naar 'schone' industrie mogelijk te maken, is volgens landschapsarchitect Rens Wijnakker "schuifruimte" nodig.

"We kunnen nu niet met zekerheid zeggen dat de ruimte die nodig is ook daadwerkelijk vraagt om landaanwinning", zegt René van der Plas van het Havenbedrijf Rotterdam. "Dat moet onderzocht worden. Snelheid is geboden om dit vraagstuk op te lossen. Maar dat moet wel zorgvuldig gebeuren, in balans met de natuur en de omgeving." Van der Plas hoopt net als de Zuid-Hollandse gedeputeerde Arne Weverling dat dit onderzoek in twee jaar afgerond kan zijn.

Extra ruimte

De provincie organiseerde een conferentie om over mogelijke uitbreiding te praten met tal van betrokken partijen, zoals ministeries, politici, havenondernemers, natuurorganisaties en de visserij. De ondernemers hopen dat er snel extra ruimte komt, terwijl de vissers vrezen voor de gevolgen voor hun werk. Voor Natuurmonumenten is de aanleg van extra land in zee alleen bespreekbaar als de afgesproken natuurcompensatie voor de Tweede Maasvlakte, geopend in 2013, eindelijk is gerealiseerd.